Senin adın papatya
pat pat atan hayat ya!..
bir fasıl bir asıl
geçen giden hayat ya
şimdi elimi tut papatya
tek tek sayalım
bir sana bir bana
dedim ya adın papatya
anladım hayat ya...

Düştüm anne, yoksun!..
Üstüm başım kan, yoksun!..
Yoksulluk içimde, yok oluyorum yoksun..!
Düz yolda şaşar insan,
Sen demiştin.
Fatih’te Nişanca’da otel evimizde!..
Gel anne romatizmalı parmaklarınla,
Akan kanımı durdur yoksun!…
Boylu boyunca uzandım
Kendimi tutamadım,
Ayaklarım terk etti beni.
Aklım başımda,
Lâkin ben, bende değilim
Yoksun!…
28.2.2019/Perşembe/17.16

Yağmur yağacak mı?
Toprak bakacak mı?
Dua tutacak mı?
Kim bilir?
Aşk susuzluk sa eğer,
Aşık yağmur mu bekler.
Gök gürler şimşek çakar,
Bayrak bir sana bir bana bakar.
Yağmurun damlasıyım,
Her dem damlarım
Dedim ki; Aşk bayrak için,
Sevda vatan içinse varım.

En büyük tehlikeden söz açmak isterim? Küsmek,küstürmek,ayak oyunlarına gelmek. Arkadaşlar yaşadığım için iyi biliyorum. Küsen kendine küser. Güç olmalı, güç’lü kalmalı. Bakınız şu fotoğrafa. Amma ibret ile bakınız?.. Merhum Süleyman Arif Emre beyin tabutu başındayım. Ayrı ayrı ve ekipleri ile geleneler: Abdullah Gül, Ahmet Davutoğlu, İsmail Kahraman, A.Kadir Aksu, Mustafa Şentop, Temel Karamollaoğlu, Recai Kutan, Mustafa Kamalak...

Nedir bu? Dün bu isimlerin hepsi bir arada, beşibirli gibi DAVA gerdanlığına dizilmişlerdi. Şimdi albayrağa sarılı tabutun etrafında bile kucaklaşamıyorlar. Safın en arkasında duran TABAN, yabana atılmış hissi ile küsüyor ve gidiyor. Duvardan tuğlalar tek tek düşüyor. Cümleye lütfen dikkat ”Abi biz CHP’den meclisi üyesi seçildik. Bizim oralarda ne işimiz var?!..”Tabutun birleştiremediği fanileri, birleştirmek ne mümkün? Her inanmış ADAM, bulunduğu yerde Kul’luk görevini hasbi bir şekilde yapmalıdır.